Wiosna przyszła, kwitną wiosenne kwiaty, po deszczu i burzy trawa się ładnie zazieleniła, a ptaki tak pięknie śpiewają, że dla samego tego śpiewu, chce się iść do lasu.



Zakwitły już kaczeńce.

I fiołki.

I na koniec dowód, że faktycznie byłam w lesie.

A dziś w lesie czuć jesień. Wietrznie, chłodno, ale i tak przyjemnie. Dziś chodziłam nie po leśnych drogach, raczej po bezdrożach, wśród suchych już traw. Dzisiejsze wyjście to raczej niespieszny spacer.

Grzyby tylko takie.

Huba na złamanej brzozie i czerwone muchomory w kropeczki.

A widoki inne niż latem, ale i tak piękne.

 Co daje chodzenie z kijkami?

 1 Wzmacnia mięśnie całego ciała. W trakcie zwykłego chodzenia pracują tylko nogi i pośladki. Podczas marszu z kijkami aktywnych jest 650 (czyli 90%) mięśni całego ciała (ramion, barków, pleców, brzucha).
  2 Oszczędza stawy kolanowe. Podczas biegania i intensywnego chodzenia bez kijków są one narażone na duże obciążenia. Ale gdy maszerujemy z kijkami, nacisk na stawy jest o 5–10 kg mniejszy, niż gdy idziemy bez nich.
  3 Rozluźnia mięśnie barków i szyi napięte z powodu stresu lub długotrwałego siedzenia za biurkiem.
  4 Poprawia postawę. Nordic walking często poleca się osobom z wadami kręgosłupa, bo sport ten wzmacnia mięśnie pleców i łagodzi bóle.
  5 Dzięki niemu szybko zrzucisz zbędne kilogramy. Podczas marszu z kijkami spalamy o 25% kalorii więcej niż podczas zwykłego spaceru (nawet 400 kcal w ciągu godziny).
  6 Poprawia wydolność organizmu i kondycję. Badania wykazały, że podczas nordic walking dostarczamy organizmowi o 20–58 procent tlenu więcej niż w czasie tradycyjnego szybkiego marszu.
  7 Wzmacnia serce, redukuje zbyt wysokie ciśnienie, obniża poziom "złego" cholesterolu we krwi.
  8 Reguluje stężenie cukru we krwi. Dzięki temu zapobiega cukrzycy.
  9 Poprawia koordynację. Osoby starsze czują się pewniej, chodząc z kijkami, zwłaszcza po śliskim i nierównym podłożu.

No to chodzę.

No i jeszcze obcuje się z piękną przyrodą.

Pozdrawiam.

W czerwcu w lesie jest pięknie, zielono. Ptaszki cudnie śpiewają. A przy leśnych drogach kwitną kolorowe kwiatuszki. No i jeszcze nie ma komarów.

A w oczku w środku lasu kumkają rechoczą żaby.

           Nóżka

Szła dziewczyna polną dróżką i dzwoneczki zbierała

przyszedł do niej kochaneczek a ona na niego czekała

Nóżka w nóżkę chodziła             

Rączka rączkę pieściła             

Oczka w oczka patrzały           

 A usta usta całowały          2x

Przyjdź  dziewczyno jutro rano zanim wzejdzie zorzy brzask

Pójdziem sobie polną dróżką będziemy razem dzwoneczki rwać

Nóżka w nóżkę ...

I tak poszli polną dróżką I tak poszli w ciemny las

Co robili tam oboje - Miło i wesoło spędzali czas

Nóżka w nóżkę ...



Do lasu też przyszła wiosna. Mimo, że dziś było chłodniej to już zrobiło się zieleniej.

Zdjęcia, oczywiście, zrobione podczas naszych wędrówek z kijkami.

Wszystkim przesyłam wiosenne pozdrowienia.

Lubię jesień, taką złotą, polską, kolorową. Wiosnę też lubię, bo wtedy wszystko budzi się do życia i wszystko nabiera pięknej zielonej barwy. Lato jest kolorowe, słoneczne czasem upalne. Upały mi nie służą. Dlatego jesień jest moją ulubioną porą roku. Liście zmieniają barwy na żółte, złote, brązowe a nawet czerwone. To są moje ulubione kolory. Zieleń też kocham.

Właśnie teraz na jesieni nasze spacery są bardzo przyjemne, a dzisiejszy nawet okazał się bardzo pożyteczny. Nie będę pisać, tylko pokażę zdjęcia z jesiennej przechadzki.

I jak nie kochać jesieni?